Toffe dag, vol natuurschoon ..... Drie weken samen op vakantie. Het kan niet altijd peis en vree zijn. En jawel, gisteren is de eerste oorlog gevoerd: de strijd om het internet! Take it easy. Slow my friend. De African way of life trekt zich helaas ook in de Namibische telecomsector door. Hoe de Afrikanen ooit aan hun toegelaten maandelijks te verbruiken megabytes geraken is ons een raadsel. Maar wij willen gretig ons deel happen en liefst geen overuren kloppen. Guy moet foto's uploaden, Martine wil de pas aangeleverde meubels van zoonlief en eega bekijken en beoordelen. Kurt zijn tekst moet nog door. Enkel Lesley, in wiens hand de smartphone bij momenten nochtans lijkt vastgeroest in Belgie, heeft zich al helemaal aangepast aan haar nieuwe omgeving. Een Windhoek Lager schroeft de arbeidsvreugde op en brengt vers geduld. De tekst en een paar foto's vinden toch hun weg 'worldwide' Er kan een streep onder dag twee getrokken worden. Of nog niet helemaal. Op onze terugweg naar onze kamer volgt in de Afrikaanse nacht nog een confrontatie met enkele wilde dieren. Oef, ze verlenen ons vrije doorgang. Van verbazing vergeten we zelfs een foto te nemen. Vanochtend komen we alle vier blij gezind uit onze luxe-grot gekropen. Toegegeven, de ene al wat later als de andere. Op weg naar het ontbijt volgt een eerste attractie. De tuinman heeft een reuze leguaan (en reuze is heus niet overdreven) bij de staart gevat en poseert gretig met het door stress verlamde beestje. Het ontbijt gaat vlot binnen. En dan naar de Fish River Canyon, de op een na grootste canyon ter wereld. Al bestaat daar enige discussie over en zou er mogelijk in Mexico toch nog een groter exemplaar bestaan. Hoe dan ook, wij kunnen ons tevreden stellen met het gerecht dat op ons bord wordt geserveerd. De canyon oogt indrukwekkend en een stevige wandeling levert oog en lens schitterende beelden op. We wagen ons even aan het begin van de Hiking Trail, een tocht van 88km waar doorgaans vijf dagen over wordt gedaan. De tijd ontbreekt ons, laten we zeggen, om het hele parcours op een drafje uit te lopen... In de late namiddag gunnen we onszelf een half dagje vrij. Canyon Lodge heeft een prachtige tuin met zwembad, helemaal ingebouwd te midden van metershoge rotsen. Een prachtige plaats om te vertoeven en het zou sneu zijn deze links te laten liggen. De Afrikaanse oven geeft 's namiddags bovendien zo'n 35 graden aan. Een verfrissing in het water, even wegdutten in de schaduw en een Finest Tafel Lager (jawel, we zijn niet bij ons eerste lief, de Windhoek Lager, gebleven) maken het allemaal heel draaglijk. De sundowner volgt op ons terras. Weeral een dag gaat voorbij. Wat gaat het snel en we zijn nog zo gulzig naar nieuwe dingen. Morgen volgt een tocht van 306km naar Klein Aus, waar we gast zijn in wat wellicht onze meest spectaculaire Lodge moet worden, Klein Aus Vista Eagles Nest. We verblijven er twee dagen en zullen er de spookstad Kolmanskop en Luderitz bezoeken. Een tocht met de mountainbike en een ware woestijnrit worden de volgende activiteiten. Wellicht kunnen we er pas maandag over berichten, want voorziening van internet staat in Klein Aus nog op het TO DO lijstje.